Ben merkezli sığ ve sağ siyaset yapanların ana sermayesi karalama ve itibarsızlaştırma temelli iftiradır. Diğer bir tanımlama ise “kendisinin başarısından çok karşısındakinin başarısızlığı” üzerine kurulu olmasıdır.

Zaten, benmerkezci narsistlerin ve ilkesizlerin siyaset ile uzaktan yakından haşır neşir olup başarı kazanmasının tek sebebi başlı başına “uyduruk iftiralar ve rakibinin beceriksizliğidir”.

Demokrasinin temel ilkelerinde ve insan fıtratında “iftira” en büyük ahlaksızlıktır.
Siyaset, ilkesizlerin sadece siyaseti değil; dini, imanı, ibadeti tümden iftira üzerine kuruludur.

Kimileri dini alet ederler. Allah’tan insanlara veya insanlardan Allah’a uzanan bu sınırsız iftira illeti hiç durmadan işler. Biz hayatımız boyunca hiçbir zaman dine karşı olmadık, en ufak bir tepkimiz, itirazımız olmadı. Biz insanı sömürmek için dini kullananları eleştirdik.

Onlara karşı olduk. Bu bağlamda denebilir ki; inançsız ve ilkesiz siyasetçi, iftirasız nefes alıp veremez. Yaşam onun için bir iftiralar yolu olup bir iftiralar resmigeçididir. Siyaset ilkesizleri bu iftira tutkusu veya marazı, bağımsız bir ‘iftira kültü’ yaratmıştır.

İftiracı siyasiler, her hangi bir konuda iftira ettikleri kanıtlansa bile, eğer o iftiradan çıkabilecek bir menfaat söz konusu ise onu aynen tekrarlamaktan çekinmezler. Dünya âleme rezil olacaklarını bildikleri halde bunu yaparlar. Bu onlara ayrı bir haz ayrı bir zevk verir.
İftiracı siyasiler için iftiradan zevk alma sadizmi, akıllara hayret verecek bir sadizmdir.

Kısaca; Çıkar ve menfaatin olduğu siyasi yapılanmalarda; Doğruya söyleyenler itibarsızlaştırılırken çeşitli yollar uygulanır. En çok uygulanan “Güvenilmez, dedikoducu, yalancı, geveze, çok bilmiş vb” diye etiketlenerek adının güvenilmez insana çıkartılmasıdır.

Bu bilgi kirliliğini uygularken her yoldan faydalanır medya dahil tüm olanakları satın almayı ihmal etmezler.

Bu tür kirli yapılanmalar ne yazık ki  sağ partilerde olduğu kadar kendilerinin sol olduğunu iddia eden partiler de dahil tüm kitle partilerini zehirli bir sarmaşık gibi sarmıştır. Bunlar için evrensel bilgi, siyasal ve kültürel birikim, entelektüellik kesinlikle önemli olmayıp tek değer; kongreleri kazanacak kadar yetenekli olmasıdır!

Ruh hekimleri dahi bu sadizmi anlatmakta acze düşmüştür.

Aşısı bulunamamış illet oğlu illettir bu.
İftiracı siyasiler temel göstergesi olan iftirayı bir kaç koldan yürütürler.

“Yandaşları siyasal hesaplara uydurmak motive etmek üzere rakibe direk atılan iftira. Siyasal rakipleri tasfiye için kendi içinde atılan iftira”.