Aşk bu pandemi mi, dinler?

Bugün güneşi kendime avantaj sayarak, parkta bulunan masaların birinde kendime yer bulup güneşin tadını çıkartmak istedim, biraz oturduktan sonra 75, 80 Yaşlarında bir amca…

-Kızım yer yok azıcık oturayım,

-Tabi buyrun ama arkasını bana dönerek oturdu ağzında ki maskeyi de hiç çıkarmadı, itiraf edeyim amca gelene kadar ben maskesizdin yalnız ve insanlardan uzakta olduğum için indirmiştim ama amca geldikten sonra tabii ki, maskemi taktım.

Amca elinde ki, eski model telefonuyla oynarken bende kitabımı güneşe yüzümü dönmüş düşünceler dalmıştım ki, Amca yönünü bana dönmüş,

-Kızım hele şu telefona bak mesaj geldi ama gözlüğü evde unutmuşum göremedim.

Baktığımda mesaj bölümünde sadece Aşkım yazıyordu,

Amca bir hanım size aşkım demiş sadece dediğimde

Amca ‘’ Hımmm gelmeyecek demek ki dedi

-Hayırdır amca bende bir şey yazayım mı

-He sende aşkım yaz ama yavaş yaz başkasının yazdığını anlamasın.

Öyle yavaş yazdım ki aşkım kelimesinin derinliğine indim diyebilirim.

_ EEE amca kim bu aşk? Vallahi dinlemek isterim dedim, amca maskesinden ağzını göremesem de huzurlu ışıltılı ,göz kenarlarındaki kırışıklıklardan gülümseyerek bana baktı.

Aşk işte dedi hanım öleli 20 Yıl oldu ilk defa bu sene parkta bu hatuna rastladım ona aşık oldum arada burada muhabbet ediyoruz işte ama bazen gelemiyor onun çocukları hastalık var diye evden çıkmasına izin vermiyor, gelmeyince merak etmeyim diye aşkım diyor ben anlıyorum gelemeyecek herhâlde.

-Kaç yaşında bu hatun

-Ben gibi işte genciz dedi gözleri ışıldayarak.

-Peki ne olacak bu aşk?

-Bakalım daha küçük yaşı hele yaşı dolsun belki kaçırırım diyerek sesli bir kahkaha attı.

Tam o sırada bir mesaj sesi daha, bakayım mı, amca?

-Bak hele ne demiş

-Öptüm sadece öptüm demiş demek ki oda zorlanıyor yazarken diye içinden geçirdikten sonra ben ne yazayım amca

-Ha şimdi bana dedi ki merak etme ben iyiyim sen beni bekleme dedi

Aralarında bazı kelimeleri kotlamışlar tek kelimeden kocaman bir aşk cümlesi çıkarmışlardı.

Ben ne yazayım amca?

-Bende öptüm de. Ama yavaş yaz diyerekte beni tekrar uyardı, bende bu aşkta her harfin tadını çıkarta çıkarta bende öptüm yazdım.

Amca peki sen ne dedin şimdi?

-Valla kızım bu sefer sadece öpesim geldi öptüm diyerek tatlı bir gülüş attı gözleriyle tabi bende çok tatlısın amca dedim.

Amca;

-Aha saat doldu herhalde benim gibi gençler ayaklandı saat kaç? Diyerek yerinden yavaş  yavaş bastonundan güç alarak ayağa kalktı.

Gerçekten de yaşlıların yavaş yavaş parkın dışına doğru yürüdüğünü gördüm.

Amca Allah sizi kavuştursun inşallah kavuşursunuz dedim.

Amca;

Bakalım hele yaşı gelsin sırtıma vurduğum gibi köyüme kaçıracağım diyerek o tatlı kahkahasından tekrar atarak bastonuna dayana dayana parkın dışına doğru yürümeye başladı.

Bende bu gönlü genç delikanlının arkasından aşk işte pandemi  mi, dinler? Diye düşüncelere daldım.

Ve aşkın insanı nasılda mutlu ettiğini, yaşın kaç olursa olsun aşk denen bu şeyin insanda hayata bağladığını bu amcanın espiri dolu muhabbetinden anladım, 

Evet zor günler yaşıyoruz, hepimizin derdi can oldu şu sıra ama bu zorlukların içinde ışık görmek bizlerin elinde sanırım, hayat devam ediyor, özellikle bu pandemi denen zamanda şunu gördük insanın hayatının ne kadar kıymetli olduğu ve her saniyenin yaşamak için önemini.

Önlemlerimizi alalım çok dikkatli olalım ama hayatın tadını çıkararak da yaşayalım.

Yarınlar ne getirir bilinmez ama eğer bir aşk çıkarsa karşınıza asla bırakmayın, bu gönlü genç delikanlı gibi hayatta sizi güldürecek, sizi heyecanlandıracak birşeyler bulun ve sımsıkı sarılın bu güzelliklere.

Bence aşık olun aşkın pandemisi olmaz, tabi mesafe önemli aşkı yüreğinizde yaşamanın tam zamanı gerçek aşkta bu değil midir?

Dokunmadan sevmek yüreğinde taşımak ve dokunmayı arzulayıp özlemek.

Hadi kocaman aşklar hepinize

Aşkla kalın.