Bu günün anısı bende çok şeyler hatırlatıyor. Doğum günüm olması nedeniyle yaşadığım güzel yıllar ve onların anısı bana mutluluk verirken;

45 yıl önce yani 1977 yılında Taksim meydanında yaşanan katliamın tanığı olarak ta büyük üzüntü ve travma yaşıyorum. Her 1 Mayıs'ta gözümün önüne o tarihi mahşeri kalabalık ve coşku geliyor. O şenliğin emeğin bayramının, söylenen marşların, emekten haktan yana atılan sloganların, marşların mutlu insanların sevincini yeniden yaşamak isterken, o kahrolası son var ya işte o bana azap veriyor, hüzün ve öfke veriyor.

O yıl Taksim Meydanına rekor düzeyde katılım olmuştu. Dolmabahçe, Şişhane, Tarlabaşı, Dolapdere, Şişli ve Osmanbey yönlerinden gelenler akın, akın Taksim’e yürür ve “Yaşasın 1 Mayıs işçinin emekçinin bayramı” diye sloganlar atılır, meydanda 1 Mayıs marşları ile türküler eşliğinde halaylar çekilirken, Taksim mahşeri bir kalabalığa ve coşkuya tanık oluyordu.

YAZININ TAMAMI İÇİN TIKLAYIN